چرا جهش تولید؟ چرا مشارکت مردم؟

پیام نوروزی رهبرانقلاب اسلامی به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۳ نکات و گلایه های به حق در سخنان ایشان مشهود بود.

تحلیل و راهکار بنده در مورد شعار سال « جهش تولید با مشارکت مردم » برای تحقق این شعار باید سرمایه های خرد به سمت تولید و ارائه خدمات روانه شود.

اینکه شعار سال دارای حمایت مردم از تولید باشد اما در مقابل تصمیماتی اتخاذ گردد که مخرب تولید باشد به مثابه نادیده گرفتن شعار سال است و نتیجه ای جز چیزی که تا امروز دیده ایم نخواهد داشت.

مطمئنا شفاف ترین مسیر برای این مشارکت، بازار سرمایه است. یک طرح تامین مالی از مسیر بازار سرمایه دارای شفایت بیشتری نسبت به سیستم بانکی است. در بازار سرمایه مردم از طریق بررسی گزارشات مالی می دانند به چه طرحی باید اقبال نشان دهند اما در سیستم بانکی این بانک ها هستند که به جای مردم تصمیم می گیرند و نتیجه تا به امروز مشخص است ( تسهیلات تکلیفی، تسهیلات سمی و…). پس نقش پررنگ بازار سرمایه را نباید انکار نمود. در این مسیر سرمایه گذار یا به عبارتی همان مردم حامی تولید، اطمینان از نبود تصمیمات مخرب می خواهند، آنها شاید حتی به یک سال ثبات در تصمیمات هم راضی باشند. این خواسته زیادی نیست زیرا در مشارکت باید نفع طرفین لحاظ شود و اگر غیر از این باشد شعار سال ظاهر خوبی نخواهد داشت.

خداروشکر اقتصاد هم درس خوبی به اقتصاددان های کتابخانه ای داد که بدانند بورس عامل تورم نیست.

مورد دوم درباب اقتصاد مردمی؛ باید مثل کشور چین شرایطی به وجود بیاد که مردم در خانه هاشون قطعات کوچک تولید کنند.

به قدری تولید بالا برود که کسی در دنیا توان رقابت با مارو نداشته باشد. البته همین الان هم ایران به دلیل پایین بودن ارزش پولش ارزان ترین کالاهارو تولید می‌کند.

ولی اگه تولید افزایش پیدا کند دیگه برای تاجری نمیصرفه تن به تحریمها بدهد. بنابراین براین میاد که کالاهای ایرانی رو قاچاق کند.

به این شکل کالاها بدون تعرفه گمرک وارد کشورهای مختلف میشوند و دولتهاشون مجبور هستند تحریم های ایران رو کاهش دهند تا آنقدر ارز از کشورشون به نفع ایران خارج نشود.

برای بدست اوردن بازار های مختلف نیز بایستی به ازای هر کشور به اندازه حد بازارش رایزن غیر رسمی بفرستیم تا برای محصولات ساخت ایران دنبال مشتری بگردد.

از واحد های صنفی کوچک شروع شود تا برسد به تامین کننده گان بزرگ. نماینده های مردم هم میتوانند با اون رایزن در ارتباط باشند تا در مقابل دریافت دستمزد براشون به دنبال بازار بگردند.

باید ببینید چه چیزی در توانتان است.

چه کاری رو بهش علاقه دارید یا تخصص دارید.

از مواد غذایی هم می توانید شروع کنید. به عنوان مثال بروید تو کوه و دشت و کمر گیاه جمع کنید تو اینترنت بفروشید یا به عطاریا بدهید.

ما همه باید هرکدام یک گوشه ی این اقتصاد رو دست بگیریم.

اعضای فامیل باهم جمع بشید پول بزارید روی هم یک کاری رو شروع کنید.

بنده عرض کنم چند سال دیگه خبری از حقوق بازنشستگی بیمه نیست. فقط وقتتون جلوی این نهاد و اون نهاد تلف میکنید و حنجرتون آسیب خواهد دید.

کاریه که شده تموم شده رفته است.

از الان برای آیندتون کاری کنید تا اخر عمرتان در تنهایی و نداری غصه نخورید و پشیمان نشوید.

باز عرض میکنم رو پولی که ماه به ماه به بیمه میدید حساب باز نکنید.

هیچ خبری نیست و هیچی دست شمارو نخواهد گرفت و ناچیز خواهد بود.

۷ سال است به طور متوالی که اسم تولید در شعار هر سال است.

کسی واقعا متوجه خواهد شد.!

حضرت اقا به خود ما مردم دستور داده اینجا دیگه دولت نیست، مخاطبش ماییم پس خودمان دست به کار باید شویم.

مردم و بچه های انقلابی باید خودشون رو در اقتصاد دخیل کنند.

بهانه را باید کنار گذاشت و هرکی با هر سطح از دانش و تجربه و هراندازه وقت آزاد قادر به انجام کار اقتصادی هست دریغ نکند.

چند سال است رهبری دارند شعار رو منوط به اقتصاد می‌دهند. واقعا قلب آدم به‌درد میاد هم وضع سفره مردم هم صحبت های رهبر و اونوقت یه عده مسئول حرف رهبر رو میذارن زمین و اقتصاد رو به امان خوش رها کردند.

امان امان امان…!!!